Polscy wytwórcy zabudów bynajmniej nie dają za wygraną. Ci, którzy działali od lat, np. WUKO Łódź, Dobrowolski ze Wschowy (woj. wielkopolskie), MWM Brzesko-Serwis z Brzeska (woj. małopolskie) czy nieco młodsze, np. Ekocel z Pucka (woj. pomorskie) na całkowitym uwolnieniu rynku nie tylko nie straciły, ale wręcz zyskały. Wszystkie produkują m.in. śmieciarki. - W ostatnich latach bardzo wzrosło zainteresowanie pojazdami zwrotnymi, zbudowanymi na bazie samochodów dostawczych lub niewielkich ciężarówek, nierzadko z bocznym załadunkiem śmieci, które pozwalają na pracę w niewielkich osiedlach domów jednorodzinnych - mówi Tomasz Adamczyk z MWM. Na rynku jest coraz więcej takich śmieciarek, także ze zbiornikami większymi, o obj. kilkunastu m sześc., najczęściej w pełni uniwersalnych, obsługujących pojemniki o poj. 110-1.100 l. Oferują je nie tylko firmy polskie, ale również zagraniczne. Wywodzą się m.in. z Niemiec, Włoch i Hiszpanii (np. Bucher, BSI, Cos.Eco, Ros Rosa). Ciekawostkę stanowi chociażby Ros Rosa Cross 16S o oryginalnej konstrukcji, bez ożebrowania bocznego, i ścianami zbiornika wykonanymi z jednego kawałka blachy. Co najmniej kilkunastoprocentowy wzrost sprzedaży notują też producenci wozów asenizacyjnych umożliwiających nie tylko wywóz nieczystości płynnych, ale także udrażnianie kanałów i studzienek ulicznych. Nową marką jest m.in. duński J.Hvidtved Larsen A/S z dwoma własnymi zabudowami: MaskoFlex na dużych ciężarówkach (zbiorniki o obj. 10-14 m sześc.) i CityFlex na dużych dostawczakach (4 m sześc.).

Jeszcze szybciej rośnie rynek zamiatarek i innych zabudów służących utrzymaniu czystości dróg i ulic. - Wcześniej takich maszyn było po prostu w Polsce bardzo mało, teraz zaległości są odrabiane - mówi Leszek Haberko z Brodd Products Polonia, szwedzkiej firmy, która zarówno w swych zachodnich fabrykach, jak i w Polsce, konkretnie w Chorzowie, produkuje m.in. rodzinę cenionych, profesjonalnych zamiatarek ulicznych (m.in. Gothia, Scandia, Europa). Pozostałe maszyny dostępne na naszym rynku pochodzą głównie z importu. Takie marki, jak Schmidt (Niemcy), Mathieu Uno (Francja), Johnston (Wielka Brytania) czy Ravo (Holandia) na dobre zadomowiły się w Polsce, choć zakup maszyn wiąże się nierzadko z wydatkiem kilkuset tys. zł.

- Cenione są szczególnie te ze szczotkami talerzowymi, pozwalające na obsługę przez jednego pracownika - mówi Janusz Lech z firmy Schmidt Automotive Polska z Kielc, produkującej sprzęt komunalny. Podobnie z posypywarkami. Wśród rynkowych hitów są obecnie właśnie maszyny marki Schmidt, m.in. Stratos. To automatyczna posypywarka z podajnikiem taśmowym lub ślimakowym, oferowana ze zbiornikami o poj. 1,7-9 m sześc. Pracą steruje komputer optymalizujący gęstość posypywania w zależności od temperatury nawierzchni jezdni. Zabudowy tego rodzaju można montować na różnego rodzaju pojazdach-nośnikach osprzętu, np. Unimogu. Rośnie też oferta posypywarek umieszczanych na dostawczakach (np. MB Sprinter, Iveco Daily). Wśród nowości są np. produkty włoskiej Giletty, na licencji Buchera.

Zwiększa się, a zdaniem specjalistów w najbliższych latach będzie rosnąć jeszcze szybciej zainteresowanie urządzeniami do utrzymania zieleni miejskiej. Kompaktowe rozmiary, łatwość obsługi - to podstawowe cechy wymieniane przez poszukujących kosiarek. Na rynku operują już najwięksi europejscy i azjatyccy "gracze", np. Etesia, Husquarna, Kubota, Muthing czy Stiga, nowości ma w swej gamie też rodzimy producent, białostocki Samasz. Prawdziwą furorę zaczynają robić w Polsce też niewielkie, bardzo zwrotne pojazdy transportowe służące np. do wywozu liści czy gałęzi, np. John Deere Gator. Zwrotność jest też zaletą Kii K 2500 z premierową zabudową komunalną BK 23T stęszewskiego Konaru, a wykonanej w firmie Hewea (Mirków, woj. dolnośląskie). To nic innego jak pojazd z urządzeniem bramowym do transportu niewielkich kontenerów (np. w wersji siatkowej). - Dla użytkowników liczy się m.in. to, aby takie pojazdy nie uszkadzały nawierzchni dróg w parkach, np. bruku - mówi Kazimierz Tyburski (Hewea).

Używane pojazdy można kupować bez przeszkód, co zwłaszcza przy relatywnie tanim euro było korzystne dla importerów. - Wielu przedsiębiorców obawia się podejmowania ryzyka związanego z zakupem nowego sprzętu, skoro nie mają pewności wykorzystania go przez dłuższy czas, bo kontrakty z miastami są zbyt krótkie - mówi Jerzy Polak z firmy Eco-Clean Gliwice, będącej dystrybutorem pojazdów komunalnych. Odbiorcy szukają maszyn z początków obecnej dekady renomowanych marek: Farid, Faun, Geesink, Multicar, Schörling. Jak będzie wyglądała sytuacja w najbliższych miesiącach? - nie wiadomo. Drożejące waluty sprawiają, że opłacalność importu używek jest coraz mniejsza, szczególnie tych, które mają swe odpowiedniki wytwarzane w polskich fabrykach.

- Nie ma w tym nic dziwnego. Polscy producenci, w tym nasza firma licząca ponad pięćdziesiąt lat, mają spore doświadczenie, odpowiednie kadry. Wprawdzie konkurencja rośnie, ale udaje nam się utrzymać ważną pozycję na rynku. Nie powinniśmy mieć kompleksów, jeśli chodzi o jakość naszych zabudów. W porównaniu z zachodnioeuropejskimi producentami brakuje nam jedynie sporego kapitału, dzięki któremu można byłoby zwiększyć zakres własnych badań, szybciej wdrażać nowe rozwiązania konstrukcyjne.

- Motorem są oczywiście nowe zamówienia z firm komunalnych, i muszę przyznać, że jest ich coraz więcej. Widać, że w gospodarce komunalnej się ruszyło i wypada mieć tylko nadzieję, że z podobną sytuacją będziemy mieli do czynienia w najbliższych latach, i że nie zepsuje tego np. globalny kryzys finansowy. Wśród podstawowych problemów wymieniłbym natomiast zbyt dużą rotację pracowników. To utrudnia funkcjonowanie tak wyspecjalizowanej firmy jak nasza.

- Nie ma takiego, nie można wymienić jednego konkretnego produktu. Powodzeniem cieszą się zarówno tradycyjne śmieciarki, jak i np. hakowce, zamiatarki czy różnego rodzaju wozy asenizacyjne oraz wielofunkcyjne. Charakterystyczne jest to, że praktycznie nie ma już produktów typowych, każdy samochód jest "szyty na miarę", kretnego użytkownika.