Citroen Jumpy pierwszej generacji jest reprezentantem niezbyt licznej grupy aut dostawczych o rozmiarach pośrednich pomiędzy samochodami użytkowymi zbudowanymi na bazie osobówek segmentu B, np. Oplem Combo czy VW Caddy, a najpopularniejszymi dostawczymi "średniakami", takimi jak VW Transporter czy Ford Transit. Zaletami samochodów dostawczych z Francji są przede wszystkim: ekonomiczne silniki (1.9 D oraz 2.0 HDI), trwały wolnossący diesel, ustawna ładownia oraz komfort jazdy prawie jak w osobówce. Minusy to z kolei: nietrwałe przednie zawieszenie, rdza, wycieki oleju z silnika i kłopoty z instalacją elektryczną.

Luk bagażowy opisywanego Citroena w wersji bazowej (kabina z jednym rzędem siedzeń) ma kubaturę ok. 3,5 m sześc. Plusem jest to, że przestrzeni tej nie ogranicza np. koło zapasowe, które znajduje się pod podłogą. Innym walorem Jumpy jest komfort podróżowania, podobny do tego, jaki znamy z samochodów osobowych. Słabym zaś punktem jest zawieszenie (głównie przednie), w którym częstej wymiany wymagają np. amortyzatory i sworznie.

W jednostki wysokoprężne zaopatrzonych zostało ponad 90 proc. Jumpy, które sprzedano u nas u dilerów i spotyka się w komisach oraz na giełdach. Z trzech diesli najbardziej ceniony jest najstarszy, wolnossący 1.9 71 KM. Pytanym przez nas użytkownikom nie przeszkadza to, że auto z tym motorem jest "mułowate", gdyż ich zdaniem słabe osiągi rekompensuje małe spalanie (średnie wskazania nie przekraczają 7 l/100 km). Silnik ma opinię trwałego, trzeba jedynie co 60-70 tys. km wymienić uszczelkę pod głowicą.

Znacznie lepsze osiągi ma diesel 1.9 TD 92 KM, zaopatrzony w turbosprężarkę, jednak pali sporo więcej. Szczególnie widać to w trakcie jazdy miejskiej: 9-10 l/100 km (1.9 D 8-8,5 l). Jeszcze lepszymi parametrami charakteryzuje się najnowocześniejsza jednostka, zaopatrzona w bezpośredni wtrysk paliwa (2.0 HDI 94-109 KM), spotykana w najmłodszych Jumpy. Zużycie oleju napędowego jest tu mniejsze o ok. 0,5 l na 100 km niż w motorze wolnossącym. Posiadacze skarżą się tylko, że ten silnik jest mało odporny na "chrzczone" paliwo, szwankują z tego powodu m.in. elementy układu wtryskowego.

Słabym punktem pierwszych Jumpy jest instalacja elektryczna. W autach starszych, z lat 1996-1998, przewody są delikatne, szybko korodują i pękają. Starsze Jumpy mają też problemy z korozją.

Poza typowym, 2-miejscowym furgonem Jumpy występuje także w wariancie przeszklonym, kombi (5 miejsc). Znacznie rzadziej trafiają się samochody zaopatrzone w kanapę z przodu z trzema miejscami. Standardem są dwuczęściowe, symetryczne drzwi tylne oraz suwane boczne. Te ostatnie czasem tracą szczelność, co zdarza się głównie w okresach sporych wahań temperatur.

Ekonomiczne silniki (1.9 D oraz 2.0 HDI). Trwały wolnossący diesel. Ustawna ładownia. Komfort jazdy prawie jak w osobówce.

Nietrwałe przednie zawieszenie. Rdza. Wycieki oleju z silnika. Kłopoty z instalacją elektryczną.

- Przy odpowiedniej eksploatacji samochód nie powinien sprawiać użytkownikom poważniejszych problemów. Mało trwałe są fabryczne uszczelki, stąd czasem silniki są "mokre". Nie radzę nadmiernie zwlekać z wymianą uszczelki pod głowicą, a także układu rozrządu. Zdarzają się egzemplarze z mocno zużytym systemem chłodzenia silnika, a to grozi przegrzaniem jednostki. Najmniej trwałym, fabrycznym elementem zawieszenia są przednie amortyzatory.